يادداشت پايگاه خبري تحليلي پيرغار؛

"از جناب آقاي روحاني مي خواهم به شعارهاي خود از جمله دفاع از حقوق ملت و اجراي فصل سوم قانون اساسي پايبند باشند. اکنون که با انتخابات اخير آشتي ملي در جامعه تحقق يافته است، بجاست که آثار بحران سال 88 محو گردد. زندانيان سياسي که اکثر آنها جرمي جز انتقاد ندارند آزاد شوند و تکليف آقايان موسوي و کروبي نيز روشن شود. اگر اين دو نفر بايد عذرخواهي و توبه کنند آيا نيازي به عذرخواهي و توبه آقاي احمدي نژاد که هيزم فتنه را با مناظره و رفتارهاي بعدي خود فراهم آورد نيست؟! حداقل اين است که به آنها اجازه دفاع از خود داده شود. به هر حال مجازات و محروم شدن از حقوق اجتماعي بدون حکم دادگاه شرعا و عقلا پذيرفته نيست. اميد است رئيس جمهور منتخب اين مسئله را با تدبير حل نمايند که استحکام وحدت ملي در سياست خارجي و اقتصاد ما تاثيرگذار است."

نکات قابل تامل در اين ديدگاه را مي توان در مراتب زير رصد کرد؛
1- تعبير از انتخابات سال 92 به عنوان "آشتي ملي" از چه منظري صورت مي گيرد؟ مگر ما در کشور شاهد "قهر ملي" در انتخابات بوديم که حالا شاهد آشتي ملي باشيم؟ انتخابات اخير هيچ فرقي با انتخابات هاي سه دهه گذشته و حتي سال 88 نداشت جز اينکه در همه انتخابات ها افرادي که با عدم توفيق روبه رو بودند به فرد پيروز تبريک مي گفتند و نتيجه را مي پذيرفتند اما در انتخابات 88 فردي که رقيب اصلي بود و کساني که پشتيبان او بودند حاضر نشدند نتيجه انتخابات را در يک فرآيند قانوني بپذيرند و لذا به لشکرکشي خياباني روي آوردند. فرمان اين لشکرکشي از نامه بدون سلام و بدون بسم الله آغاز و با اعلام پيروزي فرد شکست خورده قبل از پايان راي گيري و قبل از آغاز شمارش آراء و نپذيرفتن نتايج تحت هيچ شرايطي، ادامه يافت. اين لشکرکشي 8 ماه طول کشيد و در عاشوراي 88 به اوج شرارت و نافرماني مدني رسيد.

ملت هم در 9 دي 88 پاسخ اين شرارت ها را دادند. آنها هم که از روي غفلت همراه فتنه بودند در همان 9 دي 88 به ملت پيوستند. لذا دعواي مشتي تبهکار، اسير جاه و مقام و ... را که با تئوري "ديگي که براي ما نجوشد نمي خواهيم براي کسي بجوشد" به جنگ با جمهوريت نظام برخاستند، نمي شود قهر ملي نام نهاد تا وضعيت متفاوت با آن را آشتي ملي ترجمه کرد.

آيت الله هاشمي رفسنجاني با تاکيد بر حمايت نظام و اعلام وفاداري به ولايت فقيه و تصريح اين حقيقت که زير آسمان جمهوري اسلامي بديلي براي رهبري نمي بينم، از خيمه فتنه خارج شد اما آن دو نگون بخت همچنان ماندند و بر طبل همگرايي با دشمنان نظام و ژنرال هاي نبرد نرم آمريکا مي کوبند و اعلام هم کرده اند هرگز با ملت و راي آنان آشتي نخواهند کرد. پس آشتي در کار نيست. اگر آقاي مطهري يک کد از اين آشتي سراغ دارند ارائه دهند.

2- آقاي مطهري در اين نطق ميان دستور سخن از بحران 88 به ميان آورده اند و تفسير جالبي از اين بحران دارند و فکر مي کنند صورت مسئله بحران، رقابت (بخوانيد دعوا) بين احمدي نژاد با موسوي و کروبي بوده است.

اولا: تعبير حوادث سال 88 به بحران و پرهيز ايشان از واژه فتنه جالب است. ثانيا: اگر دعوا بين احمدي نژاد و موسوي و کروبي بود چرا پياده نظام فتنه حتي يک شعار در آشوب هاي سال 88 در مقاطع روز قدس، 13 آبان، 16 آذر و روز عاشورا عليه دولت و احمدي نژاد در خيابان ها ندادند؟ چرا در بيانيه هاي سران فتنه سخني از اين مسائل نبود؟ آنچه که در مواضع اهل فتنه ديده مي شود بدون تحريف واقعيات تاريخي آنها در برابر امام، ارزش ها و آرمان هاي انقلاب قرار داشتند.

- شعار نه غزه نه لبنان، جانم فداي ايران چه ربطي دارد به تقلب در انتخابات و دعواي احمدي نژاد، موسوي و کروبي؟

- شعار مرگ بر اصل ولايت فقيه در روز عاشوراي 88 چه ربطي دارد به رقابت هاي انتخاباتي؟
- آتش زدن عکس امام در دانشگاه در روز 16 آذر و اعلام وفاداري به آمريکا در روز 13 آبان 88 چه ربطي به صورت مسئله موهومي دارد که آقاي مطهري در نطق خود در مجلس ساخته است؟

- حمايت ارتش رسانه اي غرب از سران فتنه در اين صورت مسئله آقاي مطهري چه جايگاهي دارد؟

- اعلام صريح حمايت رهبران رژيم صهيونيستي از آتش افروزي خياباني کروبي و موسوي را چرا آقاي مطهري مي خواهد از صورت مسئله به قول خودش بحران 88 پاک کند؟

- ريچارد رورتي مامور برجسته سيا، جان کين مسئول سرويس اطلاعاتي MI6 انگليس، تيموتي گارتن اش از رهبران صهيونيست کودتاهاي مخملي، جان هيگ تئوريسين پروژه کودتاي مخملي در ايران، ... در ايام فتنه و قبل از آن در تهران چه مي کردند و با چه کساني ارتباط داشتند؟ آمد و شد اين جماعت حتي در رسانه هاي اصلاح طلب بي پرده پوشي گاهي انعکاس داشت. اينها را چرا بايد از صورت مسئله فتنه پاک کرد؟

- کوچ ناگهاني ده ها روزنامه نگار داخلي به غرب که پيام هاي طراحي شده اتاق نرم دشمن عليه ملت را در روزنامه هاي زنجيره اي در داخل واتاب مي دادند و رفتن وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي دوران اصلاحات به لندن براي هماهنگ کردن آنها را چرا بايد از صورت اصلي فتنه پاک کرد؟
اينها ادعا که نيست. آقاي مطهري هر شب مي توانست در بي بي سي و راديو آمريکا و ده ها سايت خبري رصد کند.

سيبل رسانه هاي تحت کنترل رژيم صهيونيستي خارج و تحت کنترل جنبش سبز در داخل، آيا احمدي نژاد و دولت بود يا اصل ولايت فقيه و مصداق آن؟!آقاي مطهري چرا مي خواهند اين همه شواهد تاريخي را از صورت مسئله فتنه پاک کند؟

3- آقاي مطهري بارها منشاء آشوب ها را منتسب کرده به اهانت آقاي احمدي نژاد به يکي دو نفر در مناظره ها! رسيدگي به جرم اهانت و تهمت در قوانين حقوقي ما ادب و آداب خاص خود را دارد. چرا کساني که مدعي هستند مورد هتک يا اهانت قرار گرفتند مسير حقوقي را انتخاب نکردند و به فرمان شورش خياباني يا به تعبير مودبانه تر، راه حل سياسي روي آ وردند؟ بر فرض، اين ادراک آقاي مطهري از صورت مسئله درست باشد. آيا به خاطر يک دستمال بايد کل قيصريه را به آتش کشيد و هشت ماه امنيت و مصالح و منافع و اقتدار ملي را به تاراج سرويس هاي امنيتي دشمن، آن هم در حساس ترين شرايط سياسي در داخل و خارج داد؟

4- فرض مي کنيم دعوا بين همين دو نفر بوده و مسئله با عذرخواهي طرفين فيصله يابد. تکليف خون 22 نفري که در آشوب هاي سال 88 مظلومانه به شهادت رسيدند و با نام و کد مشخص در بنياد شهيد ثبت شده است چيست؟

به همت آقاي مطهري و برخي نام سه نفر از کشته شدگان در کهريزک که بر زبان ها افتاد دادستان وقت را به دادگاه کشاندند و به جرم مشارکت و معاونت قتل محاکمه کردند. بر فرض نظام از موضوع تفهيم اتهام قتل، به موسوي و کروبي و ... به عنوان مشارکت، معاونت يا مسبب يا هر عنوان حقوقي صرف نظر کرد و آنها را محترمانه در جايي محافظت کرد که فردا کسي به خونخواهي اين همه شهدا وسط پيشاني آنها را با گلوله هدف قرار ندهد، آيا مي توانيد جلوي شاکي خصوصي آنها را هم بگيريد؟ مگر کسي جلوي شکايت اولياي دم اين سه کشته فتنه 88 را گرفت؟

آقاي مطهري را من به حريت مي شناسم آيا شجاعت اين را دارند که حداقل براي همين 22 شهيد و حداکثر براي کساني که به هر دليل به قتل رسيدند و نام شهيد بر آنها مترتب نيست، اما شهروند جمهوري اسلامي هستند، از طرف آنها عليه موسوي و کروبي به عنوان مسبب قتل اقامه دعوا کنند. اگر آنها فرمان شورش خياباني صادر نمي کردند يا جلوي تجمعات خياباني را با همان اعلاميه هاي شماره بندي خود مي گرفتند چنين قتل هايي صورت مي گرفت؟ در انتخابات 92 با پذيرش راي مردم از دماغ کسي خون نيامد. اگر رقبا بهانه جويي مي کردند و راي ميلي متري منتخب ملت را مخدوش مي کردند و فرمان تحصن و اردوکشي خياباني صادر مي کردند آقاي مطهري مدعي آنها نبودند؟ اگر قتلي صورت مي گرفت آنها را مسبب اعلام نمي کردند؟

بنده به عنوان يک ناظر فتنه بيش از دهها مقاله و مصاحبه در رسانه ها داشتم، نمي توانم نفرت خود را از اين همه شرارت، بي وفايي به نظام و قانون ستيزي، همراهي با دشمن در جنگ نرم، بي مهري به راي ملت و ... پنهان کنم.

آقاي مطهري! ممکن است طرح صورت مسئله از ديدگاه شما با من متفاوت باشد و دلايل تفاوت آن را هم عرض کردم اما بنده از موضع خودم کوتاه مي آيم و صورت مسئله را همان طور مي بينم که آقاي مطهري گفتند. لذا پيشنهاد مي کنم؛ اصلا نيازي نيست آقاي کروبي و موسوي عذرخواهي کنند و اعلام نمايند از همه اين تبهکاري هاي سياسي و امنيتي توبه کرديم.

آيا آقاي مطهري تضمين مي دهند اينها فقط بيايند وفاداري خود را به نظام و رهبري و راي ملت اعلام کنند و دعوا حداقل در بخشي از آن فيصله يابد. اين موضع فقط يک موضع ايجابي است.

آنها تاکنون چنين کاري را نکرده اند. براي اينکه به آقاي مطهري و کساني که چنين فهمي از صورت مسئله حوادث 88 دارند بگويند شما اشتباه مي کنيد، ما راه خودمان را مي رويم، شما اصل دعواي ما با نظام را ماله کشي نکنيد! لذا نامي که براي تلاش هاي امثال آ قاي مطهري براي حل مناقشه سياسي موجود مي توان نهاد تطهير فتنه گران است! بنده به عنوان کسي که به آقاي مطهري دو دوره در تهران به عنوان نماينده خودم در مجلس راي دادم، اين فعل و گويش ضد ملي و ضد امنيتي را نمي پسندم.

آقاي مطهري مي گويند اکثر زندانيان سياسي جرمي جز انتقاد ندارند و بايد آزاد شوند. آيا ايشان پرونده هاي قضائي اينها را ديده اند. واقعا آنها جرمي جز انتقاد ندارند! اصلا در نظام جمهوري اسلامي انتقاد جرم است؟ اين چه اتهامي است که به نظام مي زنند؟ اين سوءظن به نظام و حسن ظن به فتنه گران از سوي آقاي مطهري براي چيست؟ از کجا ناشي مي شود؟ کساني که فعل و قول و تقريرشان در مرز افساد در ارض است چرا بايد از سوي آقاي مطهري تطهير شوند. اما نظامي که با خون هزاران شهيد و ده ها هزار جانباز و آزاده سرپا ايستاده متهم به نقض حقوق شهروندان شود. آيا اين انصاف و عدالت است. اگر شهيد مطهري زنده بود اين مواضع که ناشي از بي مهري به نظام از سوي فرزندش است را چگونه تفسير مي کرد؟

محمدکاظم انبارلويي